..
yazmasam olmazdı..
Neden mi Umut Sarıkaya?
Çünkü o; sen, ben, biz, siz, onlar.. İçimizden biri değil, içimizin ta kendisi.. Aklından geçen, "gerçek sen"in istediği, "görünen sen"in g.tünün yemediği.. Göründüğün kişi değil, olduğun kişi.. Hipstır görünümlü tırışka değil, "anadolu çomarı" görünümlü harbi.. Tesbihin gerçekten rahatlattığını kabul edip "barzo" damgası yemekten çekinmeden kullanmaya cesaret edebilen.. 2 saatlik "Ben Howard" maratonundan sonra kulağının aradığı "Erkan Oğur"..
Neden mi Utum Karısaya?
Çünkü o; ceket üstü palto değil, baklava desenli kazak üstü gocuk.. Yerden ısıtmalı değil, demirdöküm sobalı... Ginseng değil, ıhlamur.. Karpal-tünel sendromu değil, fıtık.. Lise dö sen benuğa (istanbul) değil, Çeliktepe Cengizhan Lisesi.. (https://karikaturistan.wordpress.com/2012/12/26/st-benoit-celiktepe-cengizhan-umut-sarikaya/)
Ağlama melis...
Neden mi Yoğurt Sarımaya?
Çünkü o; house Cafe'de spariş verdiğin "kinoalı sebze salatası" masana konurken aklından geçen "şurdan 5 liraya tavuk döner-ayran gömeydim, param cebimde kalaydı amk.." cümlesi.. Hamburger evine gidip 35 lira bayılırken gözünün önünden geçmekte olan büfe sosislisi.. Cremeria milano yerken özlemle çocukluğuna dönüp tadını anımsadığın "meybuz".. Snickers değil Cino (kayısılı)..
Neden mi Bumu Arımaya?
Çünkü o; tek-kaş olduğun gerçeği.. Kol-bacak-göğüs kılı.. Tatak fırlatmanın verdiği tarifsiz neşe.. Dostların tiksindikçe sana keyif veren osuruk kokusu.. Montla sıçmak (bkz. umut sarıkaya, motla sıç), ıslak sıçmak (bkz. umut sarıkaya, ıslak sıç) gibi fiillere karşı taşıdığın kaçınılmaz aşinalık.. Nine-dede kokusu.. Anne yüreği, baba figürü..
Neden mi Konut Taşımaya?
Çünkü o; hızlı trendeki biznıs kılas yolcu değil, anadolu ekspresi'ndeki vagon aralarında ayakta sigara içen abi.. Her gün işe gidip geldiğimiz ford fokus değil, gizliden gizliye arzuladığımız, içinde müslüm baba çalarken sigara içilebilen tofaş şahin.. Taksiye binip aypedinden hisse alıp satan yolcu değil, kurban bayramının ikinci gününde beleşe akraba ziyaretine giden halk otobüsü yolcusu..
Adam bildiğin 500t!
Neden mi G.tüm Basurmuya?
Çünkü o; her hafta "çıksa da hatim etsek" diye beklediğin haftalık karikatür-mizah dergisinin "bu hafta yazmış-çizmiş mi lan acaba?" diye gözlerinin ilk aradığı adam.. Tespit üstadı, gözlemin efendisi, rus edebiyatı bilgini, samimiyet timsali.. "Benim de söyleyeceklerim var" köşesinde söylemek istediklerimizin söyleyeni.. Marks-Engels-Lenin üçlüsüne "yavrım doğru diyosunuz da sonuçta işverenler de o kadar kişiye ekmek yediriyo yavrım" diyen teyze.. Bay cingılbört, kaptan flig mortgage, yalnız ve ayı, aşkımızın meyvesi, mutsuzluk...
Neden mi Unut Hatırlama?
Neden mi Kımıl Zararlıya?
Neden mi Mani Faturaya?
Neden mi Bulut Suymuşbaya?
...
Çünkü o, İstanbul nüfusunun ezici çoğunluğunu oluşturan, sen ben gibi insanların da dahil olduğu grup üyelerine özel, kabul etmediğimiz, etmek istemediğimiz, yok saydığımız köyden göçmüşlük halinin, şehir hayatına adaptasyon dramasının, bu vesileyle girdiğimiz hallerin, triplerin, sahteliklerin gözüne parmağını sokan; bizleri bununla yüz yüze bırakan, bunu yaparken yazdığı-çizdiği şeylerle anırtarak güldüren, güldürürken düşündüren (lanet gelsin bu kavramı icat edene..), içtenliğin vücut bulmuş hali... Tek başına 52 sayfalık bir dergi çıkartmaya kalkışmak yeterince t.şşaklı bir hareket değilmiş gibi üstüne bir de çıkardığı dergiyi 7 lira 75 kuruştan satışa çıkarmaya cesaret eden, bu da yetmemiş olacak ki derginin adını t.şak geçer gibi "naber" koyan, şahsi fikrimce çizgi-roman işinden uzak durması gereken ("perpetium mobile" olmamış umut.. üzgünüm ama gerçekten olmamış..), buna rağmen derginin bir yerindeki minicik karikatür kutusunda, sokaktan geçen demircinin nidasını "demiraleyooğğ!!" şekline yazıp beni bir hafta deli gibi kendi kendime güldüren bir can..
İyi ki ben bir karikatür hayranıyım, çizgi-roman hoşlanıcısıyım, ortalamanın üstünde bir mizahseverim, fena değil bir takipçiyim...Ve sen, sen iyi ki varsın Umut Sarıkaya..
