İki Cümle
Elini uzatsan dokunabilecekmişsin gibi görünen fakat aslında senden kilometrelerce uzakta olan bulutun sebep olduğu fırtınanın yarattığı, bulutun varlığına lanet ettirecek, başka bulutlara uzanma isteğini dahi köreltecek vehametteki yıkımın tek suçlusunun bulutun ta kendisi olduğu, ancak ve ancak bütün enerjini fırtına ile boğuşmaya harcayıp kendini tükettikten sonra nafile çabalarını ciddiye bile almadan zamanın akışı ile sakinleşen fırtına nihayete erdiğinde ve tüm bu kaosu örten sis perdesi kaybolup gittiğinde gün gibi ortaya çıkar; ve sen buluta ulaşmasının imkansız olduğunu bildiğin öfke çığlıklarını göğe haykırır durursun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder